Sawanna jest to formacja roślinna złożona z wysokich traw oraz pojedynczych drzew - baobaby, akacje i krzewów. Występuje w klimacie suchym z wyraźnie zaznaczonymi porami roku. Sawanna występuje na obszarze

Las twardolistny występuje w klimacie podzwrotnikowym typu śródziemnomorskiego z wilgotną chłodną zimą i suchym latem. Na tym obszarze charakterystyczne są dwa okresy wzrostu: wiosna i wczesna jesień oraz dwa okresy spoczynku - zima i lato. Las twardolistny tworzą drzewa i krzewy o wiecznie zielonych, skórzastych liściach, z grubą korą, często występują u nich kolce i grube ciernie

Las suchy, las kserofityczny występuje strefie klimatu podrównikowego zmiennego o opadach niskich, bo około 500 - 1000 mm na rok. Cecha charakterystyczna tego lasu jest to, że drzewostan jest mało zwarty, drzewa są niewysokie, często występują dorodnie wyglądające sukulenty - kaktusy, wilczomlecze, oraz kolczaste krzewy

Las zrzucający liście w porze suchej lub inaczej las monsunowy występuje w strefie klimatu podrównikowego zmiennego z wyraźnie zaznaczoną porą wilgotną trwająca od 7 - 9 miesięcy i porą suchą. Roślinność występująca w tym lesie jest mniej okazała niż w lesie równikowym. Charakteryzuje się niższymi drzewami oraz mniejszą różnorodnością gatunkową. Znacznie mniej jest również lian i epifitów. W lesie strefy podrównikowej obserwuje się wyraźną rytmikę sezonową tzn. drzewa w porze suchej zrzucają liście i zakwitają

Jak o afryce to masz to znalazlem

Lasy równikowe inaczej nazywane tropikalnymi lasami deszczowymi lub lasami wiecznie zielonymi stanowią jedna trzecią powierzchni wszystkich lasów na świecie. Lasy równikowe rosną na terenach gdzie jest bardzo wysoka temperatura i występują obfite opady deszczowe, dzięki takim warunkom atmosferycznym, lasy te bardzo szybko rosną i mają bujna roślinność. Nawet na jednym hektarze lasu równikowego może występować aż dwieście rodzajów drzew.

W lasach tropikalnych żyje ponad połowa gatunków zwierząt i roślin, mimo iż same lasy zajmują niespełna 6% powierzchni Ziemi.

Lasy równikowe jak sama nazwa wskazuje rosną w strefie równikowej i skupiają się na trzech głównych terenach: zachodnia i środkowa Afryka, Ameryka Południowa (dorzecze Amazonki), Indonezja i Malezja oraz północno wschodnia Australia.

Zielone płuca Ziemi - tak również określa się lasy deszczowe ze względy na ich znaczący wkład stabilizacyjny w klimat ziemski. Jako największy producent tlenu oraz schronienie dla milionów zwierząt i roślin lasy równikowe zostały objęte ochroną. Stosunkowo niedawno człowiek zdał sobie sprawę z roli jaką odgrywają lasy deszczowe i wraz z przestaniem ich wycinki rozpoczął ich powolna odbudowę.

inzynier2 napisał:

> Ocieplenie klimatu ma swoje zalety - Grenlandia zwiększa teren, na którym
> rośnie roślinność. Za jakiś czas ma szansę zostać Zieloną Wyspą zgodnie ze
> swoją nazwą. Kanada i Rosja mają szansę zwiększać tereny rolne na północy
> swoich krajów. Antarktyda może z czasem też się zazieleni.

****************************************

Ulegnie jednak zalaniu cały przybrzeżny pas w wielu krajach, często będący
jedynym skrawkiem, na którym ludzie mogą żyć. Podwyższenie temperatury spowoduje
pustynnienie centrów kontynentów. Nie wiadomo jak ułożą się prądy morskie
odpowiedzialne za ogrzewanie Europy i za większość gwałtownych zjawisk
pogodowych. Postępujące morze uruchomi nadbrzeżne osuwiska, które mogą powodować
fale tsunami. Naprawdę groźne może stać się wysychanie lasów równikowych.
Gwałtowne deszcze zerodują glebę i po pewnym czasie pas równikowy będzie jedną
wielką Saharą. Roślinność ta ma szansę przenieść się do korzystniejszych stref,
ale tam już będą ludzie, którzy wyemigrowali z zalanych terenów.

> Ja wskazałem na mutacje wynikające z naświetlania UV, częstość bielactwa w
> Tanzanii,
Starałem się wykazać, że zwiększone promieniowanie UV nie wpływa na tempo
ewolucji naczelnych, a mutacje wywołane przez ten czynnik są niedziedziczne (w
każdym razie u ssaków).
> ... potem na mechanizm szybszej ewolucji fauny i flory w strefie
> równikowej, o czym świadczy sama liczba występujących tam gatunków też ssaków z
> czego może wynikać szybsza ewolucja genetyczna populacji afrykańskich, oraz
> zwiększenie ich puli genów w stosunku do genów gatunków strefy umiarkowanej.
Starałem się też pokazać, że szybsza ewolucja jednego, kilku, czy wielu nawet
gatunków nie znaczy, że wszystkie gatunki ewoluują tak samo szybko. Czynniki
umożliwiające szybszą ewolucję roślin i zmiennocieplnych zwierząt nie mogą być
stosowane do ssaków. Nie znam danych o szybszej ewolucji ssaków w tropikach niż
gdzie indziej.

Prosze
Na czerwonych i laterytowych glebach wyżyny uprawia się rośliny plantacyjne, m.in. kawę.
Od XVII w. teren Wyżyny Brazylijskiej był obszarem eksploatacji złota. Wydobywa się tu także diamenty, metale kolorowe, mangan oraz rudy żelaza. Prowadzi się również ekstensywną hodowlę bydła, uprawia rośliny tropikalne.
Amazonię pokrywa gęsty las równikowy, tzw. hilea, o charakterystycznej piętrowości. Liczne liany i epifity tworzą trudny do przebycia gąszcz. W hilei rosną cenne gatunki drzew - kauczukowce: Hevea brosiliensis, Costilloa elastica i inne, jak drzewo mahoniowe oraz palma para, dostarczająca orzechów jadalnych.
Region Amazonii jest dotychczas słabo zbadany i zagospodarowany. Odkryte złoża ropy naftowej w okolicy Nova Olinda koło Manaus nie są prawie eksploatowane z powodu trudności transportowych.
Wzdłuż wybrzeża i nad rzekami w strefie zwrotnikowej rośnie las zwrotnikowy. Na południu Brazylii spotykamy lasy araukariowe, dostarczające twardego, cennego drewna. Lasy zostały w tym regionie silnie wyniszczone i zamienione na plantacje.
Posuszny północny wschód porasta kserofi-tyczna formacja leśna, zwana Catinga. Składa się ona z niskich palm, sukulentów i kaktusów kolumnowych z dużą domieszką kolczastych krzewów.
Duże powierzchnie zajmuje sawanna - Cam-pos cerrados. Drzewa rosną tu grupkami wśród roślinności trawiastej i nie tworzą zwartych zbiorowisk. Osiągają one od 3 do 6 m wysokości.
W południowej Brazylii spotyka się obszary stepowe, zwane Campos limpos. Brak tutaj roślinności drzewiastej, a wysokie trawy osiągają l m wysokości.
Stan Mato Grosso to obszar podmokły i trudny- do przebycia w okresie deszczowym, zamieniający się w okresie suchym na doskonałe pastwiska porośnięte wysokimi, cennymi gatunkami traw, formacje roślinne zwane Pantanal.
Na Wyżynie Brazylijskiej znajdują się bogate złoża surowców mineralnych - rudy żelaza, niobu, toru, cyny i chromu, a także diamenty i boksyty. Dzięki tym złożom rozwinął się największy brazylijski region górniczy stanu Minas Gerais

Lasy strefy okołorównikowej są to lasy wiecznie zielone (dżungla, selva). Panuje tam przez cały rok wysoka temperatura i padają obfite deszcze. Roślinność jest bardzo bujna i rośnie bardzo szybko. Na 1 ha lasu tropikalnego występuje ok. 200 gatunków drzew. Występuje piętrowy układ roślinności. Zwarta powierzchnia koron drzew sięga do wysokości ok. 50 m, tworząc zielony rozległy baldachim; najwyższe pojedyncze drzewa wznoszą się ponad 80 m. Pod nimi rosną krzewy i pnącza, a na zacienionym dnie lasu są tylko drobne glony i grzyby. Mogą tam przeżyć tylko rośliny ciemnolubne (rośliny pną się ku słońcu, gdyż panuje mrok). Drzewa tych lasów są oplątane pianami, występuje duża liczba epifitów- rośliny samożywne nie zakorzenione w glebie (storczykowate, ananasowate, kaktusowate, niektóre figowce). Największe obszary zajmuje las równikowy w dorzeczu Amazonki, w kotlinie rzeki Kongo i na wyspach Archipelagu Malajskiego. Na wybrzeżach tropikalnych mórz i w ujściach wielkich rzek występuje las namorzynowy (mangrowy). Tworzą go drzewa i krzewy będące słonoroślami, które zalewane są w czasie przypływów aż po korony. W czasie odpływów odsłaniają się liczne korzenie przybyszowe, utrzymujące drzewa w grząskim dnie.
Lasy podzwrotnikowe są uboższe niż lasy okołorównikowe, co związane jest z występowaniem pór suchych. Drzewa są niższe, w porze suchej zrzucają liście, a w deszczowej przypominają lasy równikowe. Na suchszych obszarach powstaje tzw. las parkowy. Wzdłuż rzek rozpościerają się lasy galeriowe. W klimacie monsunowym, w porze deszczowej roślinność rozrasta się bujnie, a w suchej świat roślin ubożeje. Typowe rośliny lasów monsunowych to: bambusy (do 60 m wysokości). Lasy te występują na Półwyspie Indochińskim, w Indiach, w północnej Australii i Nowej Zelandii. Lasy podzwrotnikowe rosną w południowej części Wyżyny Brazylijskiej i południowo-wschodnich Chinach, na obrzeżach Kotliny Kongo i w Ameryce Środkowej.
FORMACJA PUSTYNNA- typowe dla niej są kserofity (suchorosty). Roślinność występuje głównie w oazach. Przedstawicielami tej formy są suche ostre trawy, kolczaste i liczne sukulenty (gatunki suchoroślowe): w Afryce aloesy, w Ameryce kaktusy i opuncje. Spotyka się też rozchodniki, drzewa butelkowe, tamaryszki, akacje i palmy daktylowe. W czasie rzadkich bardzo obfitych opadów roślinność rozrasta się bardzo szybko i szybko gnije (efemerydy).Największe naturalne ekosystemy trawiaste to afrykańskie sawanny-formacja pośrednia między drzewiastą a trawiastą. Jej rośliny to: trawy, pojedyncze drzewa (baobaby, akacje) i kolczaste zarośla. Sawanna występuje głównie w Afryce. Roślinność ta zanika zupełnie w porze suchej, a w deszczowej wysokość traw sięga do 5 m.

Bo

Tropikalne lasy deszczowe są jednym z najstarszych i najbogatszych w gatunki środowisk naturalnych naszej planety. Chociaż zajmują zaledwie 6% powierzchni Ziemi, są środowiskiem życia ponad połowy wszystkich gatunków roślin i zwierząt. Tworzą je głównie szerokolistne, wiecznie zielone drzewa, które rosną przez cały rok dlatego nie maja pierścieni przyrostów rocznych. Środowiska te występują w rejonach, gdzie temperatura jest wysoka, a roczne opady deszcze przekraczają 2000 mm. Rosną one w Ameryce Środkowej i Południowej, środkowej i zachodniej Afryce, na Madagaskarze, większości terenów południowo-wschodniej Azji, na wielu wyspach pacyficznych i w stanie Queensland Australii. Lasy deszczowe można podzielić na kilka typów. Najbardziej rozpowszechnione i najbardziej zagrożone są nizinne lasy deszczowe. Innymi rodzajami są na przykład las mangrowy, który porasta nadbrzeżne słonowodne bagna, oraz lad deszczowy górski, zwany lasem mgłowym, gdyż często jest powity chmurami mgły. w lasach deszczowych żyje zadziwiająco dużo gatunków zwierząt, szczególnie bezkręgowców. Większość z nich nie żyje wśród runa, lecz w koronach drzew, gdzie pokarm występuje w największej obfitości. Ponadto wiele kręgowców prowadzi nocny tryb życia i dzień spędza w ukryciu. Innym powodem spotykania zwierząt w dolnych strefach czasu jest to, że zwierzęta tu występujące są maskująco ubarwione. W przeciwieństwie do nich papugi, tukany i motyle, które przebywają wysoko, maja jaskrawe ubarwienie o wyrazistym rysunku. Wiele gatunków ssaków posiada dobrze rozwinięte i chwytne ogony, które spełniają funkcję piątej kończyny. Te cechy umożliwiają sprawne poruszanie się wśród gałęzi. wśród ssaków wilgotnych puszcz równikowych jest wiele gatunków małp. Należą do nich gibony, które zwisają na swych kończynach przednich, mogą z zaskakującą prędkością przemieszczać się między drzewami. Większe i cięższe ssaki naczelne, takie jak szympansy, goryle i orangutany, większość czasu spędzają na ziemi. Innymi ssakami dolnych partii lasu są na przykład rzadkie, spokrewnione z żyrafami okapi, żerujące w strefie podszytu w lasach środkowej Afryki, oraz gryzonie takie jak aguti i paka z Ameryki Południowej.

Amazońskie puszcze tropikalne wypełnione są różnymi gatunkami bajecznie kolorowych ptaków, o charakterystycznym skrzeczącym głosie, Znajdują się wśród nich okazy z długimi, kolorowymi dziobami Niektóre żyją samotnie, podczas gdy inne gnieżdżą się w wielkich koloniach na moczarach i biegach wodnych. Bujna roślinność zapewnia im syty pokarm. Znajduje się tutaj także wiele gatunków ptaków drapieżnych. I tak na przykład przepiękna Harpia koszącym lotem urozmaiconymi przedziwnymi figurami wykonywanymi w powietrzu rzuca się nagle na swoje lupy - leniwce, małpy i inne ssaki żyjące na drzewach.