Prawdopodobnie chodzi o hymn. Więc bogurodzica (opracowanie "Średniowieczna
poezja religijna" z serii Bibl Analiz Literackich
Więc rota Konopnickiej
Więc Mazurek - duże opracowanie Wawrzykowskiej-Wierciochowej (lub odwrotnie),
jak pamiętam poprzedniczki mazurka też tam są opracowane.
Powiadam, prawdopodobnie. Jednak z pewnością powinna Ci to potwierddzić
polonistka, to jej obowiązek. Albo nauczyciel historii.
Dokładnie przeanalizuj temat, nie możesz się zajmować samą rotą czy mazurkiem,
ale utworami, w których są nawiązania. Np. śpiewano bogurodzicę w bitwie pod
Grunwaldem, a to opisane jest w utworze x.....i to jest najważniejsze
Bo to praca z polskiego, nie zgub zasadniczej sprawy
Myślę, jak pamiętam, u tej Wawrzykowskiej też to powinno być

(Falsyfikat z drugiej połowy XIV w.)
B. Rzekomy oryg. pergaminowy dobrze zachowany, w kilku jedynie miejscach
splamiony przez rdzę. Wymiary : szerokość około 29 cm, wysokość około 34 cm,
zakładka około 6 cm. Wrocław Archiwum Państwowe, sygn. rep. 125 nr 5b.
C. Kopia z r. 1578. Wrocław Archiwum Miejskie, sygn. mscr. B 5, 2, fol. 395v -
397, 414 - 415, według transumptu z r. 1240; D. Kopia XVII w. Wrocław Archiwum
Państwowe, sygn. rep. 135 D 299, p. 401, według A; E. Kopia z pierwszej połowy
XVII w. Tamże, sygn. rep. 135 D 309, p. 326, według A; F. Kopia z połowy XVII w.
Tamże, sygn. rep. 135 D 303a, fol. 12, według A; G. Kopia sprzed r. 1664. Tamże,
sygn. rep. 135 D 303, fol. 54, według A; H. Kopia z r. 1706 "Colectanea
histor.-diplom. ac documenta varia antiquiora ducatuum Silesiae, civitatum,
monasteriorum, templorum etc.". Wrocław Biblioteka miejska (Uniwersytecka),
sygn. mscr. R 696, p. 326, według A; I. Kopia z r. 1769. Tamże, sygn. mscr. R
2723, p. 379, według A.
Druk: a. Sommersberg F. W., Rer. Siles. SS. I 981, według B; - regest: b.
Regesten nr 106; c. Appelt H., Urkundenfälschungen d. Klosters Trebnitz 123 nr 6.
Literatura: 1. Neuling H., Schles. Kastellaneien 98-99, 101-2, 104-5; 2. MĂźller
K. A. H., Gesch. u. Beschreibung sämmtlichen Burgen u. RitterschlÜsser
Schlesiens, Głogów 1844, 400; 3. Schulte L., D. Anfänge d. deut. Kolonisation 45
przyp. 5, 54 przyp. 1; 4. tenże, Beitrr. z. Gesch. d. deut. Besiedlung 306; 5.
tenże, Kostenbluth 223; 6. tenże, D. Trebnitzer Urkunde d. Bischofs Lorenz 313,
328; 7. Schilling J., D. ehemalige Pfarre zu Altenlohn, (Ztschr. f. Gesch.
Schles. 1914, XLVIII. 296); 8. Polaczkówna H., Roty przywileju Brodatego 442; 9.
Budkowa Z., Przyczynki do krytyki dokumentów 5; 10. Steller G., Kastellanei u.
Stadt Sagan 137 przyp. 2; 11. Schilling F., D. Ursprung d. Deutschtums 106, 196
przyp. 720, 1343; 12. Appelt H., Z. Siedlungsgesch. d. Kastellanei Lähn 5 przyp.
18; 13. tenże, D. Urkundenfälschungen d. Klosters Trebnitz 11, 13, 16, 22, 42;
14. Eistert K., Peter Wlast 35 przyp. 101 ; 15. Maleczyński K., Zarys
dyplomatyki 219; 16. Baszkiewicz J., Powstanie państwa polskiego 72 przyp. 193.
Dokument uchodzi powszechnie (poza MĂźllerem) za falsyfikat. Szczegółową analizę
paleograficzną dał ostatnio Appelt H. (12, str. 22), według którego pismo
pochodzi z drugiej połowy XIV w.

Instytut Historii Polskiej Akademii Nauk. KODEKS DYPLOMATYCZNY ŚLĄSKA - wydał
Karol Maleczyński i Anna Skowrońska. Tom II obejmujący lata 1205 - 1220. Wrocław
1959, Zakład Narodowy im. Ossolińskich - Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk.

Gadzinówka w obronie Bolka
Kofani,

Świetna riposta z Rzepy na "najlepszą publicystykę z roku 1968, rodem z 'Walki
Młodych', czy innych ówczesnych gadzinówek" oczywiście chodzi o G(ó)Wnianą z
weekendowego wydania.

Polecam lekturze

www.rp.pl/artykul/152828.html
"Wypędzanie szatana z historyków IPN", Paweł Wieczorkiewicz

Andrzej Friszke w politycznym i polemicznym zapale zapomniał o pewnej kwestii
elementarnej. Otóż obowiązkiem historyka jest dążenie do prawdy i głoszenie
prawdy...
...
W stylu gadzinówek

Tak, akapit po akapicie, w stylu najlepszej publicystyki z roku 1968, rodem z
„Walki Młodych” czy innych ówczesnych gadzinówek, tworzy się wizerunek pary
zakompleksionych profanów i nieudaczników, którzy porwali się na narodową
świętość. Cały proces egzorcyzmowania kończy Friszke stwierdzeniem, że opętani
przez szatana prawicy Cenckiewicz i Gontarczyk dali podstawy swoim politycznym
współwyznawcom do wszczęcia „walki przeciw Wałęsie, ale także przeciw
«Solidarności», Okrągłemu Stołowi i przeciw Trzeciej Rzeczypospolitej.”
Ciekawa to kadencja, nie wiedziałem bowiem, że Okrągły Stół został już
utożsamiony z Wałęsą i na równi z nim nie podlega żadnej krytyce!

Myślę jednak, że Friszke w politycznym i polemicznym zapale zapomniał o pewnej
kwestii elementarnej, o której oczywiście dziennikarze z „GW” nie mają
pojęcia. Otóż obowiązkiem historyka, co wynika m.in. z roty ślubowania
doktorskiego, jest dążenie do prawdy i obowiązek głoszenia prawdy. To
oczywiście kłóci się z filozofią działania hagiografa i dziejopisa dworskiego,
które to role przyjęło wielu historyków parających się dziejami opozycji lat
70. i 80., w tym wspominany już – mój Uczony Kolega.

Hagiografia, podobnie jak wszystkie, najpiękniejsze nawet, mity, musi
tymczasem prędzej czy później ulec weryfikacji. Jestem przekonany, że doktorzy
Cenckiewicz i Gontarczyk z racji dogłębnej znajomości technik kancelaryjnych,
sposobów ewidencji i archiwizowania dokumentów MSW/SB byli wyjątkowo
predestynowani do podjęcia krytycznej analizy legendy Wałęsy w kontekście
zachowanej dokumentacji dotyczącej TW „Bolka”.

Nie jest to wiedza nabywana od ręki i dlatego pseudokrytyki warsztatowe
nieposiadających jej historyków są gołosłowne i demagogiczne. Obaj autorzy
mieli odwagę zmierzenia się z tym iście diabelskim tematem, której zabrakło
ich kolegom i krytykom. Z uwagi na jego wagę już to tylko winno budzić wobec
nich wdzięczność i szacunek.

Autor jest profesorem historii i sowietologiem, pracuje w Instytucie
Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego."