W Ameryce Północnej zaznacza się przewaga gór i wyżyn nad nizinami - średnia wysokość 781 m. Najwyższym punktem jest McKinley (6194 m) w Kordylierach, natomiast najniższy znajduję się w Dolinie Śmierci (86 m p.p.m.). Ponad 64% powierzchni leży powyżej 300 m. Wzdłuż zachodnich brzegów Kordyliery (aktywne sejsmicznie) z wewnętrznymi wyżynami (Kolorado, Meksykańska), wewnątrz Wielkie Równiny i Niziny Wewnętrzne, na wschodzie Appalachy. Wybrzeża zachodnie nizinne. Klimat od okołobiegunowego na północy przez umiarkowany, podzwrotnikowy i zwrotnikowy do równikowego w Ameryce Środkowej. W Kordylierach klimaty górskie. Głównymi rzekami są: Missisipi z Missouri, Mackenzie, Jukon, a jeziorami: Górne, Huron, Michigan, Wielkie Jezioro Niedźwiedzie, Wielkie Jezioro Niewolnicze, Erie. Na północy pustynie arktyczne, tundra, lasy iglaste, ku południu przechodzą w lasy mieszane i liściaste, w części środkowej prerie, na pd.-zach. półpustynie i pustynie. W Kordylierach górskie lasy iglaste i roślinność alpejska, na wybrzeżach Ameryki Środkowej lasy równikowe. Fauna zróżnicowana: wół piżmowy, renifer karibu, jeleń wirginijski, niedźwiedzie (baribal, grizzly), bizon (w rezerwatach)

Ameryka Południowa


http://pl.wikipedia.org/wiki/Ameryka_Po%C5%82udniowa

Sawanna jest to formacja roślinna złożona z wysokich traw oraz pojedynczych drzew - baobaby, akacje i krzewów. Występuje w klimacie suchym z wyraźnie zaznaczonymi porami roku. Sawanna występuje na obszarze

Las twardolistny występuje w klimacie podzwrotnikowym typu śródziemnomorskiego z wilgotną chłodną zimą i suchym latem. Na tym obszarze charakterystyczne są dwa okresy wzrostu: wiosna i wczesna jesień oraz dwa okresy spoczynku - zima i lato. Las twardolistny tworzą drzewa i krzewy o wiecznie zielonych, skórzastych liściach, z grubą korą, często występują u nich kolce i grube ciernie

Las suchy, las kserofityczny występuje strefie klimatu podrównikowego zmiennego o opadach niskich, bo około 500 - 1000 mm na rok. Cecha charakterystyczna tego lasu jest to, że drzewostan jest mało zwarty, drzewa są niewysokie, często występują dorodnie wyglądające sukulenty - kaktusy, wilczomlecze, oraz kolczaste krzewy

Las zrzucający liście w porze suchej lub inaczej las monsunowy występuje w strefie klimatu podrównikowego zmiennego z wyraźnie zaznaczoną porą wilgotną trwająca od 7 - 9 miesięcy i porą suchą. Roślinność występująca w tym lesie jest mniej okazała niż w lesie równikowym. Charakteryzuje się niższymi drzewami oraz mniejszą różnorodnością gatunkową. Znacznie mniej jest również lian i epifitów. W lesie strefy podrównikowej obserwuje się wyraźną rytmikę sezonową tzn. drzewa w porze suchej zrzucają liście i zakwitają

Jak o afryce to masz to znalazlem

Lasy równikowe inaczej nazywane tropikalnymi lasami deszczowymi lub lasami wiecznie zielonymi stanowią jedna trzecią powierzchni wszystkich lasów na świecie. Lasy równikowe rosną na terenach gdzie jest bardzo wysoka temperatura i występują obfite opady deszczowe, dzięki takim warunkom atmosferycznym, lasy te bardzo szybko rosną i mają bujna roślinność. Nawet na jednym hektarze lasu równikowego może występować aż dwieście rodzajów drzew.

W lasach tropikalnych żyje ponad połowa gatunków zwierząt i roślin, mimo iż same lasy zajmują niespełna 6% powierzchni Ziemi.

Lasy równikowe jak sama nazwa wskazuje rosną w strefie równikowej i skupiają się na trzech głównych terenach: zachodnia i środkowa Afryka, Ameryka Południowa (dorzecze Amazonki), Indonezja i Malezja oraz północno wschodnia Australia.

Zielone płuca Ziemi - tak również określa się lasy deszczowe ze względy na ich znaczący wkład stabilizacyjny w klimat ziemski. Jako największy producent tlenu oraz schronienie dla milionów zwierząt i roślin lasy równikowe zostały objęte ochroną. Stosunkowo niedawno człowiek zdał sobie sprawę z roli jaką odgrywają lasy deszczowe i wraz z przestaniem ich wycinki rozpoczął ich powolna odbudowę.

Gambit wrote:
BTW co to jest "jawa"? :)


jawa, indonezyjska wyspa w archipelagu Wielkich Wysp Sundajskich.
Powierzchnia 126,5 tys. km2, 112,2 mln mieszkańców (60% ogółu ludności
Indonezji).
Najgęściej zaludniona, należy do najlepiej rozwiniętych gospodarczo
regionów kraju.

Wnętrze wyspy górzyste z rozległymi obniżeniami tektonicznymi.
Najwyższymi szczytami
Jawy są aktywne wulkany Semeru (3676 m n.p.m.) i Slamet (3428 m n.p.m.).
Północne wybrzeża wyspy nizinne. Jawa pozostaje pod wpływem klimatu
równikowego,
wybitnie wilgotnego. Naturalną szatę roślinną tworzą wilgotne lasy
równikowe,
porastające 1/5 część Jawy.

Do najważniejszych roślin uprawianych na Jawie należą: kawa, trzcina
cukrowa,
herbata, agawa, drzewo chinowe, ryż, kukurydza, maniok, orzeszki ziemne,
soja, bataty.
Poważną rolę odgrywa hodowla bydła i rybołówstwo. Na Jawie wydobywa się
ropę naftową,
rudy manganu, fosforyty, złoto.

;]

inzynier2 napisał:

> Ocieplenie klimatu ma swoje zalety - Grenlandia zwiększa teren, na którym
> rośnie roślinność. Za jakiś czas ma szansę zostać Zieloną Wyspą zgodnie ze
> swoją nazwą. Kanada i Rosja mają szansę zwiększać tereny rolne na północy
> swoich krajów. Antarktyda może z czasem też się zazieleni.

****************************************

Ulegnie jednak zalaniu cały przybrzeżny pas w wielu krajach, często będący
jedynym skrawkiem, na którym ludzie mogą żyć. Podwyższenie temperatury spowoduje
pustynnienie centrów kontynentów. Nie wiadomo jak ułożą się prądy morskie
odpowiedzialne za ogrzewanie Europy i za większość gwałtownych zjawisk
pogodowych. Postępujące morze uruchomi nadbrzeżne osuwiska, które mogą powodować
fale tsunami. Naprawdę groźne może stać się wysychanie lasów równikowych.
Gwałtowne deszcze zerodują glebę i po pewnym czasie pas równikowy będzie jedną
wielką Saharą. Roślinność ta ma szansę przenieść się do korzystniejszych stref,
ale tam już będą ludzie, którzy wyemigrowali z zalanych terenów.

"Czy w tej sytuacji ludzkość może sobie pozwolić na "zmarnowanie" doskonałych do uprawy terenów, jakie znajdują się w dorzeczu Amazonki?"

Muahahaha co nonsens! Gleby na tej szerokości geograficznej w rejonach gdzie rosną lasy równikowe są niezwykle ubogie w biogeny. Obieg materii jest bardzo szybki i depozyt martwej mat. org. decydującej min. o żyzności gleby jest niewielki. Po wycięciu lasu wiekszość biogenów jest usuwana wraz z tkankami roślinnymi. Pozostaje jałowa, podatna na erozję eoliczną gleba, która po kilku sezoach wegetacyjnych monokultur roslinnych nie nadaje się do uprawy.

Miasto kupiło Brus
Jest to wspaniała wiadomość! Najlepszym rozwiązaniem jest rozszerzenie ogrodu
zoologicznego: wybiegi po parę/paręnaście ha, może zrobić coś na wzór "małpiej
wyspy" w Warszawie? Do tego można dodać ogród botaniczny - ale w innej formie:
prezentacji całych zbiorowisk roślinnych z Polski i podobnych klimatycznie
obszarów (włącznie np. ze stepem kwietnym). Musi to być zrobione z głową, tak
aby koszty utrzymania były niskie (tu zgadzam się z opinią o łódzkim Ogrodzie
Botanicznym, problem polega na kosztach utrzymania tradycyjnego ogrodu - przy
obecnej polityce władz miasta nie ma szans na wykorzystanie całości terenu,
musimy iść nie w kierunku prezentacji *gatunków*, ale *zbiorowisk* - jeśli
odpowiednio dobierzemy położenie, przygotujemy glebę - potem należy dążyć, aby
te zbiorowiska roślinne same uzyskały /pewną/ odporność na zmiany. W rezultacie
ingerencja ogrodnika winna polegać na kontroli utrzymywania pewnych warunków
brzegowych i opiece nad trwałością całości zbiorowiska, a nie kontroli rozwoju
poszczególnych roślin.

Co do ZOO. Jeśli zaprezentujemy zwierzęta w +/- zewnętrznie podobnym środowisku
- czyli np. /* przykład celowo b. odległy */ małpy z lasów równikowych w naszym
lesie liściastym, wzbogaconym w gatunki tropikalne wycofywane na zimę do
szklarni - skutki dydaktyczne mogą być bardzo interesujące, a i same zwierzęta
poczują się o wiele lepiej, co, być może, przełoży się na wyniki hodowlane; ma
to tym większe znaczenie, że są to zazwyczaj gatunki z "Czerownych Ksiąg".

wiecie co, jesli chodzi o te podstawowkowe/licealne czerwone paski to one w
sumie sie nie licza... pamietam jak uczylam sie na rozne geografie, biologie,
fizyki a i tak juz nic nie pamietam.... moze sa osoby, ktore pamietaja jaka
roslinnosc mozna spotkac w okolicach rownika albo jak przebiega proces
rozmnazania sosny, ale ja nie zapamietalam w sumie juz nic, nic pozytecznego :P
i jeszcze w czwartek mam prezentacje, bede musiala gadac cos na srodku sali....
a denerwuje sie juz od tygodnia, ze uwaga ludzi bedzie skupiona na mnie :( (i
kolezankach z ktorymi to robie, ale to w sumie nie wazne :P). no naprawde
wydaje mi sie, ze z wiekiem robie sie coraz glupsza i coraz bardziej ,,dzika"
(jak ktos z lasu nie umiejacy zyc z ludzmi)

Prosze
Na czerwonych i laterytowych glebach wyżyny uprawia się rośliny plantacyjne, m.in. kawę.
Od XVII w. teren Wyżyny Brazylijskiej był obszarem eksploatacji złota. Wydobywa się tu także diamenty, metale kolorowe, mangan oraz rudy żelaza. Prowadzi się również ekstensywną hodowlę bydła, uprawia rośliny tropikalne.
Amazonię pokrywa gęsty las równikowy, tzw. hilea, o charakterystycznej piętrowości. Liczne liany i epifity tworzą trudny do przebycia gąszcz. W hilei rosną cenne gatunki drzew - kauczukowce: Hevea brosiliensis, Costilloa elastica i inne, jak drzewo mahoniowe oraz palma para, dostarczająca orzechów jadalnych.
Region Amazonii jest dotychczas słabo zbadany i zagospodarowany. Odkryte złoża ropy naftowej w okolicy Nova Olinda koło Manaus nie są prawie eksploatowane z powodu trudności transportowych.
Wzdłuż wybrzeża i nad rzekami w strefie zwrotnikowej rośnie las zwrotnikowy. Na południu Brazylii spotykamy lasy araukariowe, dostarczające twardego, cennego drewna. Lasy zostały w tym regionie silnie wyniszczone i zamienione na plantacje.
Posuszny północny wschód porasta kserofi-tyczna formacja leśna, zwana Catinga. Składa się ona z niskich palm, sukulentów i kaktusów kolumnowych z dużą domieszką kolczastych krzewów.
Duże powierzchnie zajmuje sawanna - Cam-pos cerrados. Drzewa rosną tu grupkami wśród roślinności trawiastej i nie tworzą zwartych zbiorowisk. Osiągają one od 3 do 6 m wysokości.
W południowej Brazylii spotyka się obszary stepowe, zwane Campos limpos. Brak tutaj roślinności drzewiastej, a wysokie trawy osiągają l m wysokości.
Stan Mato Grosso to obszar podmokły i trudny- do przebycia w okresie deszczowym, zamieniający się w okresie suchym na doskonałe pastwiska porośnięte wysokimi, cennymi gatunkami traw, formacje roślinne zwane Pantanal.
Na Wyżynie Brazylijskiej znajdują się bogate złoża surowców mineralnych - rudy żelaza, niobu, toru, cyny i chromu, a także diamenty i boksyty. Dzięki tym złożom rozwinął się największy brazylijski region górniczy stanu Minas Gerais

Lasy strefy okołorównikowej są to lasy wiecznie zielone (dżungla, selva). Panuje tam przez cały rok wysoka temperatura i padają obfite deszcze. Roślinność jest bardzo bujna i rośnie bardzo szybko. Na 1 ha lasu tropikalnego występuje ok. 200 gatunków drzew. Występuje piętrowy układ roślinności. Zwarta powierzchnia koron drzew sięga do wysokości ok. 50 m, tworząc zielony rozległy baldachim; najwyższe pojedyncze drzewa wznoszą się ponad 80 m. Pod nimi rosną krzewy i pnącza, a na zacienionym dnie lasu są tylko drobne glony i grzyby. Mogą tam przeżyć tylko rośliny ciemnolubne (rośliny pną się ku słońcu, gdyż panuje mrok). Drzewa tych lasów są oplątane pianami, występuje duża liczba epifitów- rośliny samożywne nie zakorzenione w glebie (storczykowate, ananasowate, kaktusowate, niektóre figowce). Największe obszary zajmuje las równikowy w dorzeczu Amazonki, w kotlinie rzeki Kongo i na wyspach Archipelagu Malajskiego. Na wybrzeżach tropikalnych mórz i w ujściach wielkich rzek występuje las namorzynowy (mangrowy). Tworzą go drzewa i krzewy będące słonoroślami, które zalewane są w czasie przypływów aż po korony. W czasie odpływów odsłaniają się liczne korzenie przybyszowe, utrzymujące drzewa w grząskim dnie.
Lasy podzwrotnikowe są uboższe niż lasy okołorównikowe, co związane jest z występowaniem pór suchych. Drzewa są niższe, w porze suchej zrzucają liście, a w deszczowej przypominają lasy równikowe. Na suchszych obszarach powstaje tzw. las parkowy. Wzdłuż rzek rozpościerają się lasy galeriowe. W klimacie monsunowym, w porze deszczowej roślinność rozrasta się bujnie, a w suchej świat roślin ubożeje. Typowe rośliny lasów monsunowych to: bambusy (do 60 m wysokości). Lasy te występują na Półwyspie Indochińskim, w Indiach, w północnej Australii i Nowej Zelandii. Lasy podzwrotnikowe rosną w południowej części Wyżyny Brazylijskiej i południowo-wschodnich Chinach, na obrzeżach Kotliny Kongo i w Ameryce Środkowej.
FORMACJA PUSTYNNA- typowe dla niej są kserofity (suchorosty). Roślinność występuje głównie w oazach. Przedstawicielami tej formy są suche ostre trawy, kolczaste i liczne sukulenty (gatunki suchoroślowe): w Afryce aloesy, w Ameryce kaktusy i opuncje. Spotyka się też rozchodniki, drzewa butelkowe, tamaryszki, akacje i palmy daktylowe. W czasie rzadkich bardzo obfitych opadów roślinność rozrasta się bardzo szybko i szybko gnije (efemerydy).Największe naturalne ekosystemy trawiaste to afrykańskie sawanny-formacja pośrednia między drzewiastą a trawiastą. Jej rośliny to: trawy, pojedyncze drzewa (baobaby, akacje) i kolczaste zarośla. Sawanna występuje głównie w Afryce. Roślinność ta zanika zupełnie w porze suchej, a w deszczowej wysokość traw sięga do 5 m.